చెక్కిలి దాహం
ఏప్రిల్ 14, 2010 at 7:31 ఉద. 2 వ్యాఖ్యలు
నీ తలపులు నా వాకిట తలుపులు తడుతుంటే
సంతోషం ఒక పక్క
బాధ మరో పక్క
ఆనందం ఎందుకంటే …
నిన్నింతలా ప్రేమించే హృదయం…
నీ మరపురాని జ్ఞాపకాలు…
నా చెంతనున్నందుకు!
దుఃఖం ఎందుకంటే …
వీటన్నిటికీ మూలం ఐన నీవు
నన్నింతలా మార్చి
ఇంత ధైర్యం ఇచ్చిన తరువాత
నను వదిలి వెళ్ళినందుకు!
ఇచట లేనందుకు!!
అటువంటి తరుణం …
చూసుకుంటే నా ప్రతిబింబం …
రోదించనంది ఈ నయనం!!
కంట తడి రాని క్షణం
తీర్చేది ఎవరు చెక్కిలి దాహం?
2 వ్యాఖ్యలు Add your own
వ్యాఖ్యానించండి
Trackback this post | Subscribe to the comments via RSS Feed
1. saamaanyudu | 6:28 ఉద. వద్ద ఏప్రిల్ 15, 2010
good feeling..
2. chandu | 9:35 ఉద. వద్ద ఏప్రిల్ 15, 2010
@saamaanyudu
Thank you 🙂