కల ‘వరం’

నిశి రాతిరి వేళ …
పరులెటులనున్నా…
తను మాత్రం రాజునని తలచె … ఒక నరుడు
కట్టడాలు, ఆనకట్టలు, బలగాలతో … రాజ్యాన్ని నిర్మించసాగె
యుద్ధాలు ప్రకటించె … ప్రబుద్ధులను సైతం వణికించె …
అఖండ మండలాలను సైతం తన సైన్యముతో సమూహముగా …
ఒక పటముపై అద్బుతంగా సకల వర్ణములతో గీసిన బొమ్మలా …
రాగాన్వేషణతో తపించిపోయే గాయకుడు నిర్విరామముగా ఆలపించే పాటలా … పాలించెను!
సృష్టికర్త గర్వించదగ్గ స్థాయిలో నింగినంటే సింహాసనమును అధిరోహించగా …
అంతకంటే ఎత్తులో తానున్నానంటూ కన్నెర్రజేసి …
నిశిని అంతము చేయుచు తన ఉణికిని చాటిచెప్పెను …
ఆ రాజు సృష్టించుకున్న రాజ్యాన్ని నేలరాల్చె …
ప్రస్థానానికి ప్రతినాయకుడు కూడా వచ్చెనని చెప్పెను ఉదయభానుడు!
ఆ గాయకుని రాగం మూగబోయేట్టు గంట కొట్టెను గడియారం!!